IJsselbiënnale: Schets “van Deventer naar Wijhe is langer dan 37 meter”

Met haar vaste collectie van kunstenaars van de Nederlandse Nul-beweging waaronder Armando, Jan Henderikse, herman de vries en Henk Peters, verbindt EICAS heden en verleden: Tijd en Tijdelijkheid. De IJssel is niet ver weg bij Museum EICAS preview. Op de bovenste verdieping is het glinsterend licht van de IJssel te zien: een lint van water en groen.

Naast onze vaste collectie van de Nul-beweging zijn van 18 juni tot en met 19 september werken van de volgende kunstenaars te zien:

Wanderzirkus, Eva Westra

‘Water ruil je niet in. Het is eerder verdunnen, aanlengen of spoelen. Waar kijk je naar als je het water in een rivier ziet stromen?’ Draai aan het rad, zet alles in beweging. De enige constante is beweging.

Wanderzirkus is een ode aan de Nul- en ZERO-beweging. Westra vond haar inspiratie uit werken van deze kunstenaars. Terug naar nul; alles is beweging.

Van Deventer naar Wijhe is langer dan 37 meter, Geja Nieuwenhuijs, Dik Windhouwer

Een impressie van de uiterwaarden langs de westelijke IJsseloever. Met grafietstift heeft Nieuwenhuijs deze reis vastgelegd. Windhouwer, fotograaf reproduceerde het kunstwerk tot een animatie. Deze samenwerking leidde tot een creatieve kruisbestuiving.

Duur: 30 min en toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

Maquette Cassandra’s oog en de Cyanometer, Esther Kokmeijer

De maquette van Cassandra’s oog is een weergave van het paviljoen, gemaakt voor de IJsselbiënnale 2021 en te vinden in het overloopgebied van de IJssel, naast de rioolwaterzuiveringsinstallatie bij Deventer. Cassandra’s oog is geïnspireerd op godendochter Cassandra, het Pantheon van Rome, de Cyanometer en de beleving van onze natuurlijke omgeving in een veranderend landschap en tijd.

De Cyanometer, in 1789 ontwikkeld door de Zwitser Horace-Bénédict de Saussure, meet de blauwheid van de lucht. En is een inspiratiebron voor Kokmeijer.

IJsselwerken, Jonas Snijder

Snijder vangt de vluchtigheid van een moment, met gebruik van houtskool en pastelkrijt, op papier. En zet dit om in een bestendig beeld. Door langdurig op eenzelfde locatie te werken, ontstaat er een reeks van tekeningen die samen de sfeer van die plek weerspiegelen. Voor de IJsselbiënnale 2021 heeft Jonas Snijder in de lente van 2020, als ‘artist in residence’ voor EICAS bij de oevers van de IJssel in Deventer en omstreken gewerkt.

Te zien zijn twee blokken met ‘IJsselwerken’ en een derde blok, samengesteld uit tekeningen die Snijder in de zomer van 2019 maakte (waterdelta, Almelo).

Wat denk je te zien, wat zie je nu echt?, Ria Geerdink, Onno Dirks

Achttien tekeningen op een rij. Een beeld oproepend van een serene horizon met lucht en water. Voor de IJsselbiënnale baseerden Geerdink en Dirks zich op elkaars werk. De glasobjecten van Geerdink, gefotografeerd door Dirks, en daarna weer getekend. Zodanig dat nauwelijks nog te zien is wat tekening of foto is. De kijker bepaalt.

IJsselwind, Roelie Zanting, Erwin Zijlstra,

Hegiusgebouw Nieuwe Markt 23 Deventer (vanaf 6 augustus)

Op het dak van het voormalige Hegiusgymnasium, straks het gebouw voor Museum EICAS, is een eerste kunstwerk geplaatst: IJsselwind. Op het hoogste punt van het gebouw en vrij om de zaden, waaiend vanaf de IJssel te ontvangen en verder te verspreiden. De twee kunstenaars exposeren op twee locaties: aan de IJssel, waar de wind vrij spel heeft, staat het vlaggenbos.

Op het Hegiusdak wordt de stad verbeeld, als ontvanger en verdere verspreider van de zaden. Als een wens om het huidige tij te keren want als we de natuur blijven verwoesten, maken we ook onszelf kapot.